Stara Ziemia

Ludzie są jedną z najmłodszych ras zamieszkujących Starą Ziemię. Pojawili się na tam niedługo po elfach i krasnoludach. Poznali od nich wiele technik rzemiosła, a w ich nauce nie mogło zabraknąć produkcji broni. Początkowo starsze rasy z chęcią dzieliły się z ludźmi swoim doświadczeniem, ale sytuacja zaczęła się zmieniać gdy słabi jeszcze ludzie zorientowali się, że nie muszą sami wytwarzać przedmiotów. Mogą zabrać je innym… Po raz pierwszy użyli broni przeciw innym rasom, wydarzenie to w kronikach nazwano „Pierwszą Wojną o Kontynent”. Nieliczne i słabo uzbrojone oddziały ludzi zostały zdziesiątkowane przez  lepiej rozwinięte armie elfów i krasnoludów. Po klęsce ludzie powrócili z powrotem do swych siedlisk, mimo to głęboka nienawiść do obcych ras pozostała im na całe wieki. Po tamtym zdarzeniu zaczęli rozpuszczać plotki o tym, jak Starsze Rasy z pogardą  traktowały  ludzi przed Wielką Wojną, a bohaterowie poprowadzili do chwalebnej walki o wolność...


Ludzie rozmnażali się o wiele szybciej niż elfy czy krasnoludy i po krótkim czasie zasiedlili prawie cały kontynent, od Północnego Morza, aż do Przylądka Kości. Młoda rasa była bardzo pojętna, szybko się uczyła, a przez spryt i przewrotność wkrótce zapanowała na kontynencie...
Ciało ludzi jest słabe i nieodporne na uszkodzenia tak jak ciała krasnoludów, nie jest też tak piękne jak dostojne elfy, jednak człowiek dzięki pomysłowości był w stanie wytworzyć wiele wymyślnych przedmiotów mających na celu ochronę i poprawę wyglądu noszącego. Ludzie z poszczególnych części świata różnią się między sobą. Kontynent zamieszkują głównie wysocy osobnicy o bladej cerze i włosach w odcieniach od jasnych przypominających kłosy zboża, przez brązowe jak kora drzew, aż do czarnych jak u kruka. Wysypy Archipelagu Kokosu zamieszkują czarnoskórzy i ciemnoocy, niscy ludkowie. Ziemie graniczące z Morzem Północnym zasiedla niska, krępa i wytrzymała odmiana o dużej wytrzymałości, skośnych oczach i czarnych włosach.

Prawa autorskie: Pieter
Poprawki: Melter